Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2007

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2007

Η ΠΑΛΑΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΣΑΤΙΡΑ

Όπως είναι γνωστό, τόσον στις πόλεις όσον και στα χωριά της Κεφαλονιάς, σε κάθε χαρά και σε κάθε γιορτή, πρωτοστατούσαν οι αυτοσχέδιοι ριμναδόροι. Πού με τα όμορφα και πικάντικα τετράστιχα, τα όποια σκάρωναν χορεύοντας ή τραγουδώντας, σκορπίζανε γύρω τους τη χαρά και το κέφι.Κάθε λοιπόν «κομπανία» καλλανταδόρων της παλιάς εποχής εξασφάλιζε κι' έναν από τους αυτοσχέδιους τούτους κι' αξιοθαύμαστους στιχουργούς. Και στα φιλικά τους σπίτια πού πήγαιναν αφού ψάλλανε τα «σωστά κάλαντα, επακολουθούσαν τα «τραταμέντα», δηλαδή τα κεράσματα με μεζεδάκια και κεχριμπαρένια ρομπόλα, της οποίας, φούντωναν τη Σατιρική διάθεση και μούσα του επί κεφαλής• της «Κομπανίας» αυτοσχέδιου ριμναδόρου. Κι' ό όποιος άρχιζε- στα ομαδικά γέλια, πάντοτε άκακα κι' άπαρεξήγητα αυτοσχέδια να σατυρίζει όλα τα ελαττώματα και τα προτερήματα της φιλικής οικογένειας.Κι' έτσι για το καλό του χρόνου και για τη Μεγάλη Χριστουγεννιάτικη, οπού ξημέρωνε Μέρα, ό ριμναδόρος μόνος του πρώτα κι' •ύστερα με ολόκληρη την «κομπανία των καλλανταδόρων», αλλά και με ομαδική συμμετοχή της φιλοξενούσας και σατυριζόμενης οικογένειας, άρχιζαν-• πάντοτε με το «στερεότυπο» στίχο :

«Σ' αυτό το σπίτι πούλθαμε» : Τραγουδούσαν:

Σ' αυτό το σπίτι πούλθαμε γιατρός να μη πατήσει

και πεθερά το πόδι της αν μπάσει να τσάκιση.

Να βγάλουνε τη φάουσα όσοι για τα καλά τους,

και για την κόρη του σπιτιού ξερνάνε τ' άντερα τους.

Κι' οποίος την οικογένεια τούτη την καταριέται,

ζουρλός μπροστά στον "Άγιο δυο χρόνια να σγουριέται! = (χτυπιέται)

Σ' αυτό το σπίτι πουλθαμε δόντι να μή πονέσει

και κάθε χρόνο ή κυρά να φκιάνει και βελέσι ! = (φουστάνι)

Νά πλέκη δε στον άντρα της το χρόνο δύο σκαλτσούνια,

να του μπαλώνει τό βρακί σα γίνεται μπουκούνια... (=κομμάτια)

Κι' όντες να κόβει νύχια του ζητήσει το χατίρι

να του τα κόβει η κυρά με ένα κλαδευτήρι '

Σ αυτό το σπίτι πουλθαμε μ' άσβεστη το χτισμένο,

του χρόνου Παναγία μου να τώχεις... μουντισμένο !

Οι πουλακίδες του σπιτιού όλες να σφαλιαστούνε

και μοναχά οι. κόκοροι ν' αρχίσουν να γεννούνε !

Κι' ο σκύλος τον αφέντη του ξοπίσω να τον παίρνει

να γλύφει τις ποδάρες του με γλιδα = (λίγδα) να χορταίνει !

Σαυτό το σπίτι πούλθαμε κλητήρας αν πατήσει, ό νοικοκύρης του σπιτιού να τον ξυλοκοπήσει!.... Ναρχίονται μπρος την πόρτα του να παίζουνε τσ' άμάδες..., για τις κοπέλες του σπιτιού δέκα προξενητάδες!

Κι' αν εμπει κάποιος ρέμπελος προικιά για να τους κλέψει μέσα στο χρόνο σα δεντρί σακάτικο να ρέψει!...

Σ' αυτό το σπίτι πουλθαμε γεννιώνται ολο αγόρια,

γιατί ποτέ της ή κυρά δεν έχει στενοχώρια.

Βράζει τ' άγριολάχανα μέ ξύδι η λεμόνι

να δίνει του αντρούλη της για να τον δυναμώνει.

Και σαν της κάν' ό άντρας της με άλλες κουτσουκέλες,

άπι-του σπάει στο κεφάλι του τις πήλινες παδέλλες ! = (κατσαρόλες)

Σ' αυτό το σπίτι πουλθαμε τα Κάλαντα να πούμε να κάμει... ό 'Αη Γεράσιμος το κέρασμα να δούμε. Κρασί να μάς τρατάρουνε μακάρι σακκοτρύγι και με... σκουλήκια πρέντζα (=τυρί φέτα) τους να φάμε

Να μάς κεράσουνε θολό, νερό αφ' το πηγάδι κι' αν δεν την... καδεντζάρουμε τραβάμε για τον Άδη !

Σ' αυτό το σπίτι πουλθαμε γιατρός δεν έχει θέση,

γιατί ό νοικοκύρης του συχνά γίνεται... φέσι ! Κι' αν το θερμόγιο κάποτε κι' αϋτύνε θα τον λιάση, ζουμί από... άγκλέουρα πίνει να του... πέραση ! Και πόνοι σαν τον ζώνουνε σε όλο το κορμί του' να του περάσουν... βλαστημά τη Μάννα και Μαμή του!