Τρίτη 31 Μαΐου 2022

ΜΙΑ ΑΠ' ΤΑ ΙΔΙΑ...ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ.

 

ΜΙΑ ΑΠ' ΤΑ ΙΔΙΑ...ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ.

Περάσαμε την πρώτη δοκιμασία με υπομονή και πόνους, μα τελικά  η μνημονιακή εποχή φαίνεται να  μάς άφησε.

Μετα μας ήλθε η πανδημία που έστειλε κόσμο και κοσμάκη, "ένθα απέδρα πάσα λύπη ή στεναγμός", κλάψαμε και κλαίμε μια που δεν μας άφησε ακόμα και τις εντατικές να αναστενάζουν ανθρώπινο πόνο.

Τελικά την σκυτάλη του τρόμου μας, παρέλαβε και πάλι  ο Σουλτάνος, να μας απειλεί πως θέλει  με τον "τσαμπουκά " του το Αιγαίο μας ,τα νησιά μας, την λευτεριά μας.

Παράλληλα τα δελτία γεμίσανε από φόνους και φονικά και τρόμο και αίμα.

Απανθρωπιές ,βαρβαρότητες, παιδοκτονίες, γυναικοκτονίες , έρεβος.  

Αρχίσανε κι  οι πρωινοί μαϊντανοί να μας "αναλύουν" την  επερχόμενη νέα συμφορά μας και την τιμή της βενζίνης που έγινε είδος εν ανεπαρκεία και ν’αναλύουν τις επιχειρήσεις στην Ουκρανία, να βάζουν τον τρόμο του πολέμου στα σπίτια μας

Να μας κερνάει κάθε μέρα ο πόνος κι απόγνωση μια απ’ τα ίδια. Σημάδια παρακμής και κοινωνικής οπισθοδρόμησης δεν είναι μόνο όλα τα παραπάνω αλλά και η έκρηξη της άλόγης  βίας. Μεγαλώνοντας μαθαίνεις ν'ακούς και πρέπει να κλείσουμε τα «κουτιά» που μας βασανίζουν και τρέξουμε επιτέλους σαν λεύτεροι, στην χαρά, στην μάνα θάλασσα. Ζούμε στο ομορφότερο κομμάτι  του κόσμου, μ ‘ένα ήλιο να μας γλυκαίνει την ψυχή με το ατελείωτο φως του, μια θάλασσα πλανεύτρα, ένα Μάη που φεύγει κι έρχεται το γλυκό καλοκαιράκι να δώσει βάλσαμο στις ψυχές μας....

31.5.2022


Τρίτη 24 Μαΐου 2022

«Alea iacta est (ο κύβος ερρίφθη)

 «Alea iacta est (ο κύβος ερρίφθη)

Ο φίλος μου ο Θανάσης.
Κυριακή μεσημέρι και ήταν η ώρα για παραδοσιακό ουζάκι στο μπαλκόνι. Χτύπησε το τηλέφωνο,άγνωστος αριθμός,
-η ερώτηση: "το γραφείο σας βγάζει διαζύγια;" Η απάντηση μου πιος είσθε " Ο Θανάσης".
Ο Θανάσης φίλος στο Πανεπιστήμιο αγαπητός,είχαμε να μιλήσουμς μισό αιώνα.Η συγκίνηση διπλή,η ανάμνηση έντονη,τα χρόνια μας τα νεανικά,με την ανάμνηση της εποχής των φοιτητικών μας χρόνων και βρήκα μια μικρή φωτο του Θανάση με την στολή του,την έστειλα συνημμένη σ' ενα μήνυμα.Συγκινήθηκε ο Θανάσης που κρατούσα κάτι δικό του.

Ηταν το τηλεφώνημα η αφορμή να ξεδιπλώσω το κουβάρι των αναμνήσεων και των νεανικών ταξιδιών και ερώτων .

Βρήκα το σημειώμα που πήραμε με τοτε κορίτσι μου Μ στο Checkpoint Charlie όταν πέρασαμε στο τότε Ανατολικό Βερολίνο(1971) αντί για διαβατήριο.

Βρήκα το εισητηριο των Ολυμπιακών του Μονάχου(1972),βρήκα το αυτοκινητάκι που πήρα δώρο στα γενέθλια μου απο την τότε μεγάλη αγάπη μου Μ (που δεν ξέρω που υπάρχει).

Βρήκα την μπλούζα που αγόρασα στην Βαρκελώνη(1992),

Βρήκα γράμματα,αποξηραμένα λουλούδια,φιλιά πάνω σε χαρτοπετσέτες,ποιήματα μου ξεχασμένα,γράμματα της νόνας μου,φωτο με στιγμές άφατης χαράς .

Ετσι η ζωή μας κύλησε μετά από πολλές σκέψεις και αμφιταλαντεύσεις και η οριστική απόφαση να μπώ στην αρένα του Κολοσαίου της δικηγορίας και της επιβιώσης μαζύ με τους μονομάχους-καρβελομάχους συναδέλφους με πλήρη επίγνωση των συνεπειών,δεν υπήρχε άλλωστε και άλλη δυνατότητα ή οδός διαφυγής .

Ετσι κύλησε το ποτάμι και χωρίς να το καταλάβουμε διαβήκαμε τον Ρουβίκωνα "jacta alea est."και το τηλεφώνημα του Θανάση ήταν το ξύπμημα απο το λήθαργο."πότε πέρασαμε το ποτάμι ;"

ΑΝΤΩΝΗΣ Π.ΑΡΓΥΡΟΣ

Δευτέρα 2 Μαΐου 2022

Μ Παρασκευή 2022

 



Μ Παρασκευή 2022

Εχω πεί πως μετρώ την ζωή μου με τα Πάσχα που πέρασαν και όλα τα θυμάμαι . Κονταίνει το σχοινί του χρόνου, βλέπεις, όλων μας. Όσων δηλαδή απομείναμε ακόμη και ζήσαμε τόσα πολλά χαρές και λύπες ζώντας τις εναλλασσόμενες περιπέτειές της ζωής μας.Φεύγουν τα χρόνια και μένουν οι θύμησες και η νοσταλγία πιο χαρούμενων στιγμών που τελευταία σπανίζει.Η μέρα είναι μέρα μνήμης φίλων και αγαπημένων.
Για όλους έχεις να θυμηθείς πολλά.
Στιγμές χαραγμένες στη μνήμη σου.
Μέρα σήμερα να πάρεις τα πόδια σου μεχρι την θάλασσα και δίπλα στο κύμα να συναντήσεις την μνήμη των αγαπημένων που λείπουν.
Η μέρα είναι μέρα λύπης, απουσίας και προσμονής της Ανάστασης στις ψυχές μας, μνήμη Ηρώς, Παναγιώτη, Πόπης.
Αντώνης Αργυρός
(Στο κατώι 22042022 ώρα 1055 κι αυτοί λείπουν)

Τρίτη 1 Ιουνίου 2021

ΠΤΥΧΙΑΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΜΕ ΣΟΥΠΙΕΣ ΣΠΑΝΑΚΙ....

ΠΤΥΧΙΑΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΜΕ ΣΟΥΠΙΕΣ ΣΠΑΝΑΚΙ.... 



Με το φίλο μου το Σπύρο Σ γνωριστήκαμε στο πρώτο έτος της Νομικής Θεσσαλονίκης .
Γιός δικηγόρου εκείνος, γιος δασκαλου εγώ. 
Φτωχόπαιδα, το πακέττο τα Καρελια στην μέση, το παλεύαμε και μας πάλευε καθημερινά. Δουλειά,διάβασμα. 
Διαβολεμένο κρύο, που παλτό;με λυπήθηκε η ... (που ήμουν ερωτευμένος μαζί της αλλά δεν μου έδινε σημασία, αφού αγαπούσε τον ...) και μου χάρισε ένα στρατιωτικό ημίπάλτο του μπάμπα της . 
 Το βάψαμε μαύρο και ζεστάθηκε το κορμάκι μου.. 
Χρόνο στο χρόνο περνάγαμε τα μαθήματα μας και φτάσαμε στο πτυχίο. 
Ηταν 17 Γενάρη και ήλθε ο Σπύρος να μου κάνει την επίσκεψη για τη γιορτή μου. 
Εφερε ο Σπύρος μια μπουκάλα ουίσκι που πήρε απο το γραφείο που δούλευε!!!1(κλεμμένο δηλαδή) Αρχίσαμε να πινουμε .....ηταν σχεδόν μεσάνυχτα και μου πρότεινε "ρε σύ πλακωνόμαστε στο διάβασμα να πάρουμε πτυχίο Ιούνιο;" ζαλισμένος ήμουνα ΝΑΙ ξεφώνισα. (μέχρι εκείνη την μέρα δεν έβαζα οινόπνευμα στο στόμα μου μόνο την Αγία Κοινωνία). 
Τι επακολούθησε δεν λέγεται διάβασμα μάθημα-μαθημα επί συνεχούς και 24ωρου βάσεως . 
Βγαίναμε για φαγητό μια φορα τη μέρα και για την βραδυνο ψωμάκι με γάλα ΜΙΛΚΟ . Υπνος ελάχιστος στο σπίτι μου . Δεν μας έλειψαν τα τσιγάρα όμως δυο πακέττα έκαστος ημερησίως. 
Μας χασανε οι φίλοι ,τα κορίτσια μας ,οι πάντες. Κοσμοκαλόγεροι,μόνο τα πτυχιακά ο νους μας. 
Εφθασε ο Μαίος προπτυχιακά περάσαμε με άριστα αμφότεροι ,το διάβασμα μέχρις εξαντλήσεως συνεχίσθηκε ασταμάτητα. 
 Τα πτυχιακά μαθήματα πήγαν άριστα και τελειώσαμε με όλα ,πλήν τελευταίο μάθημα επιλογής μου σελίδες 60 "ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ" 
 Το είχα αποστηθίσει. Εδινα ωρα 2μμ . 
Ήρθε το κορίτσι μου ώρα 12 στο σπίτι να με συνοδεύσει στο μάθημα(είχαμε να βρεθούμε μήνες). Είχα φτάσει 69 κιλά!! Φτανοντας στη Σχολή μου πέρασα απο το κυλικείο ψαχνοντας τον Σπύρο που δεν ήταν εκεί, όμως και ένα συμφοιτητής μου εκ Μανης μας κάλεσε να γευτούμε το μεζέ "σουπίες σπανακι" που έφτιαξε ο κυλικιαρχης και να πιούμε ένα τσιπουρο φλωρινιώτικο. 
 Ηθελα να κάνω τον μάγκα(!!!) και ρούφιξα μερικά ποτητακια με αποτελεσμα να ζαλιστώ και αντί του μαθήματος να σερνομαι εκτός εαυτού στο προαύλιο της Νομικής και να ξερνάω. 
 Τέτοιο μεθύσι δεν θυμάμαι να έχω ξαναζήσει. Δεν επινα.ήμουν κουρασμένος κι έτσι έχασα το τελευταίο μάθημα παρά τις φωνές της τότε κοπέλας μου . 

Γεγονότα που επακούθησαν, που δεν θέλω να θυμάμαι, με έφεραν πτυχιούχο έναν χρόνο μετά ,οποτε μπόρεσα να δώσω το μάθημα των 60 σελίδων και να αριστεύσω. 

ΣΉΜΕΡΑ ΜΙΛΗΣΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΚΑΙ ΘΥΜΗΘΗΚΑΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ . 1/6/2021

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2020

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟ ΑΥΤΟΦΩΡΟ

 


ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟ ΑΥΤΟΦΩΡΟ

ΑΝΤΩΝΗ Π.ΑΡΓΥΡΟΥ

 1976. Χριστούγεννα στο Αυτόφωρο .

Ήταν τρεις το μεσημέρι, γύρισα στο σπίτι στου  με υψηλό πυρετό, κανείς ποιος άλλωστε να με περιμένει δεν υπήρχε κανείς ούτε φαγητό ,ούτε τίποτε .Την ώρα που μονάχος μου “έριχνα” μιαν ένεση αντιβίωσης κτύπησε το τηλέφωνο, είπα έχω ψηλό πυρετό ανένδοτος ο παλιός συνάδελφος  στο οποίο εργαζόμουνα σαν νέος δικηγόρος, « έλα τώρα στο Γραφείο, να πας στο Αυτόφωρο» .

 Εκεί στην οδό «Σανταρόζα», στα παλιά δικαστήρια, με τις πρωτόγονες συνθήκες,  που έγιναν τραγούδι, γέννησαν τύπους και τροφοδότησαν ιστορίες. Ήταν πάγιο αίτημα της δικηγορικής κοινότητας που ασφυκτιούσε στα καταγώγια και τα παραπήγματα της Αθήνας από τον 19ο αιώνα, ν’ αποκτήσουν τα δικαστήρια το δικό τους σπίτι. Μάταια όμως. Τοιχοκολλήθηκε το έκθεμα που ήταν γεμάτο από αδικήματα περί τα παίγνια και δύο υποθέσεις μοιχείας ( Το άρθρο 357 του Π.Κ. όριζε ποινή φυλάκισης ενός έτους για τους μοιχούς, ενώ το έγκλημα εδιώκετο μόνο με έγκληση του παθόντος συζύγου.)Άρχισαν να καταφθάνουν οι συνοδείες και οι δικογραφίες. Οι κατηγορούμενοι αναζητούν τους συνηγόρους των, ενώ  η πλειοψηφία των κατηγορουμένων αναθέτει την υπεράσπιση της στους συναδέλφους μόνιμους θαμώνες και υπερασπιστές,  τους λεγόμενους «αυτοφωράκηδες». Υπήρχε τότε μια κατηγορία δικηγόρων με κύριο αντικείμενο την εκδίκαση υποθέσεων στα αυτόφωρα. Τριγυρνούσαν στους διαδρόμους των δικαστηρίων αναζητώντας πελάτες. Οι «αυτοφωράκηδες» δικηγόροι επωφελούνταν από τις γνωριμίες τους στις γραμματείες των δικαστηρίων και στα αστυνομικά τμήματα εξασφαλίζοντας αρκετές υποθέσεις σε κάθε συνεδρίαση. Υπήρχε εκεί και μια άλλη κατηγορία επαγγελματιών, «οι ψευδομάρτυρες». Σμήνη ψευδομαρτύρων ήταν έτοιμοι εντός πέντε λεπτών να γίνουν οι πλέον εγκάρδιοι φίλοι ή οι πλέον άσπονδοι εχθροί κατηγόρων ή κατηγορουμένων στα δικαστήρια.

Επιτέλους κατέφθασε η σύνθεση του δικαστηρίου που αποτελείτο από τρείς σεβάσμιους δικαστικούς λειτουργούς. Τον Πρόεδρο γνώριζα από την θητεία του στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, ήταν ένας πολύ αυστηρός δικαστής. Η συνεδρίαση άρχισε επεισοδιακά  γιατί ο συνήγορος της κατηγορουμένης της μιας υπόθεσης μοιχείας που ήταν γνωστός μεγαλοδικηγόρος εκ Μάνης, ζήτησε την αναβολή της υποθέσεως. Τότε ο  νεαρός συνήγορος της πολιτικής αγωγής αντέλεξε και επακολούθησε «σύρραξη », με την έδρα να κτυπά μανιωδώς το κουδούνι και τα όργανα του νόμου αντί να ηρεμήσουν τα πράγματα, να κυνηγούν να συλλάβουν έναν πορτοφολά πού βρήκε ευκαιρία στην φασαρία για επιδοθεί στην «εργασία» του και μάλιστα εντός της δικαστικής αίθουσας. Εικόνες τραγελαφικές για τον «Ναό της Θέμιδος». Αποτέλεσμα να διακοπεί η συνεδρίαση για ηρεμήσουν τα πνεύματα. Η αίθουσα ασφυκτικά γεμάτη, τα παράθυρα ανοιχτά, η κατάσταση ανυπόφορη , ο θόρυβος, εικόνες ενός πρωτόγονου συστήματος απονομής της δικαιοσύνης.

Επιτέλους μετά τέσσερες ώρες έφθασε και η σειρά της υποθέσεως που υπερασπιζόμουν. Ήταν ο κατηγορούμενος  πελάτης του γραφείου και ήταν καθηγητής της μουσικής και κατηγορείτο μαζί με άλλους ότι συνελήφθη να παίζει ζάρια. Εκείνος που με έστειλε «ως πρόβατο επί σφαγή» δεν είχε την καλοσύνη να με ενημερώσει για την φύση της υποθέσεως και πολύ περισσότερο να με καθοδηγήσει πως θα αντιμετωπίσω με τέτοια υπόθεση. Μού έδωσε την εντολή έκλεισε το τηλέφωνο και έσπευσε να γιορτάσει τα Χριστούγεννα με την οικογένεια του. Το ευτύχημα ήταν που απάλυνε τον τρόμο μου ήταν ότι ο πελάτης μουσικός υπήρξε δεδηλωμένος θαμώνας του αυτοφώρου για άλλες παρόμοιες υποθέσεις του. Όπως μου είπε για να με παρηγορήσει ,αφού με έβλεπε έντρομο :«τι να κάνουμε το κουσούρι δεν κόβεται».

Η δίκη  δεν είχε ιδιαίτερα απρόοπτα, γιατί ένας από τους συγκατηγουμένους είχε δικηγόρο  «αυτοφωράκια»,  ο οποίος γνώριζε το «όργανο» και εκείνο κατέθεσε μετα «λόγου γνώσεως» ότι δεν μπορεί να αναγνωρίσει ότι όλοι οι κατηγορούμενοι μετείχαν στο παίγνιο, πλην δύο που αναγνώρισε, στους οποίους δεν περιλαμβάνονταν ούτε ο δικός μου κατηγορούμενος. Μετα την Εισαγγελική καταδικαστική πρόταση για όλους τους κατηγορουμένους και την έντονη αμφισβήτηση της αξιοπιστίας του μάρτυρα αστυνομικού και ενώ είχα αρχίσει να αγορεύω ο κ. Πρόεδρος με διέκοψε βίαια «Αρκεί κ. Συνήγορε , θα μας τα πείτε σε άλλη υπόθεση»!!! Έτσι αισθάνθηκα συντετριμμένος, ενώ  άδοξα σταμάτησε η αγωνία μου και  το πιο δραματικό αστείο είναι ότι ο «πελάτης» μου είπε ότι δεν είχε χρήματα και θα περνούσε απ’ το Γραφείο να πληρώσει, πράγμα που προφανώς ξέχασε .

Χριστούγεννα μόνος, άφραγκος μονολογούσα και περπατούσα σκυφτός αδιαφορώντας για το ρούχο μου που βρεχόταν, για τους περαστικούς που με κοιτούσαν περίεργα, για τους οδηγούς που με έβριζαν και κορνάριζαν καθώς διέσχιζα τους δρόμους χωρίς να ελέγχω τα φανάρια. Εξαντλητικά ωράρια, ανύπαρκτοι- μισθοί, απουσία εργασιακών δικαιωμάτων Αυτό ζούσα εκείνα τα Χριστούγεννα.  Τίποτα δεν έβλεπα. Τίποτα δεν καταλάβαινα. Ούτε καν τους λόγους  που με είχαν κάνει έξαλλο ,ένοιωθα μόνος, προδομένος, προσβεβλημένος από αυτό που ο σεβαστός δάσκαλος μου στην  δικηγορία είχε πει «ο δικηγόρος πάντα μόνος μένει».

ΥΓ : Οδός Σανταρόζα  του δικηγόρου- τραγουδοποιού Β. Νικολαιδη:

«Δεν είν’ από επάγγελμα, δεν είν’ αυτός ο λόγος

Που πάω και στριμώχνομαι στο κακουργοδικείο

Δεν είμαι κάνας διάσημος δα ποινικολόγος

Καλά – καλά δεν πρόλαβα να πάρω και πτυχίο.

Χωρίς να το πολυσκεφτώ τρέχω στην κάθε δίκη»

Τρίτη 19 Μαΐου 2020

ΤΑ ΕΠΤΑΝΗΣΑ ΣΤΙΣ 21 ΜΑΪΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ.



ΤΑ ΕΠΤΑΝΗΣΑ ΣΤΙΣ 21  ΜΑΪΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ.    



ΑΝΤΩΝΗΣ Π.ΑΡΓΥΡΟΣ

Το πρωί της 21ης Μαΐου του 1864 η γαλανόλευκη σημαία υψωνόταν στο φρούριο της Κέρκυρας. Την ημέρα της ένωσης με την Ελλάδα, ένας ανώνυμος χρονικογράφος έγραψε :«Οι Άγγλοι εκάθησαν εις την Επτάνησον χρόνους 54, μήνας 8 και ημέραν μίαν».
Το Ελληνικό Έθνος γιορτάζει  τα 156 χρόνια της Ενώσεως των Επτανήσων με την Μητέρα Πατρίδα(21 Maίου 1864). Η λαμπρή  μέρα της Ενώσεως ήλθε έπειτα από τόσο πόνο, από τόσα αίματα  και τόσα δάκρυα των Επτανησίων απέναντι στην τυραννία του Άγγλου κατακτητή.
Το φως της Εθνικής μας Αναγέννησης, της Ανάστασης του Γένους υπήρξε προϊόν του Επτανησιακού διαφωτισμού  και της ακατάλυτης αποφασιστικότητας να μείνουν Έλληνες.
 Τα Ιόνια Νησιά ή Επτάνησα είναι η παντοτινή πύλη Ανατολής και Δύσης, ένα στρατηγικό σταυροδρόμι, ένας κόσμος ολόκληρος, μια συνεχής ιστορική εξέλιξη.
Κάθε νησί έχει τη δική του σημαντική ιστορία, είναι ένα ξεχωριστό σημείο αναφοράς.
Η Ελλάδα δεν είχε πεθάνει στις καρδιές των Επτανησίων μετά τόσα χρόνια κατάκτησης, όπως πίστευαν οι ξένοι. Οι καρδιές παρέμειναν Ελληνικές  και με την καθοδήγηση των Ριζοσπαστών πέτυχαν τον άθλο. Ανάγκασαν τους Βρετανούς να φύγουν απ’ τα Επτάνησα. Μέγας ο ρόλος στα Επτανησιακά πράγματα του Εθνικού Κυβερνήτη και μάρτυρα Ιωάννη Καποδίστρια (1776-1831). Πρωταγωνιστής της Επτανήσου Πολιτείας ήταν ο  Κερκυραίος Ιωάννης Καποδίστριας. Ο Καποδίστριας  κατόρθωσε να επιβάλει στα Επτάνησα την ελληνική γλώσσα και παράλληλα προώθησε την παιδεία ως γραμματέας του πρώτου ελληνικού κράτους μετά το 1453 της «Δημοκρατίας των Επτά Ηνωμένων Νησιών» ή «Επτάνησος Πολιτεία»(1800-18007). Η ίδρυση της Ιονίου Ακαδημίας, ένα όραμα του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, είναι αποτέλεσμα της μεγάλης φιλικής του σχέσης με τον πλούσιο Άγγλο λόρδο Φρειδερίκο Γκύλφορντ. Οι δυο άνδρες συναντήθηκαν το 1824 στο Συνέδριο της Βιέννης,. Εκεί ο Γκύλφορντ δέχεται την πρόταση – παράκληση του Καποδίστρια για την ίδρυση επτανησιακού Πανεπιστημίου στην Κέρκυρα.-

Στα τέλη του 18ου αιώνα οι πολιτικές, ιδεολογικές και στρατιωτικές ανακατατάξεις στον ευρωπαϊκό χώρο παίζουν καθοριστικό ρόλο και καθορίζουν τα γεωστρατηγικά συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων της εποχής  και καθορίζου την τύχη των Ιονίων Νήσων. Η Ρωσία, η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία, η Τουρκία επιδιώκουν την επικυριαρχία τους στη Μεσόγειο . Τα Επτάνησα μετά από διάφορους δυνάστες, στις 5/ 17 Νοεμβρίου 1815 ιδρύεται «ελεύθερο και ανεξάρτητο Ιόνιο Κράτος υπό την Προστασίαν Κραταιάς Δυνάμεως   ( της Αγγλίας)». Έτσι άρχισε η Αγγλική  κατάκτηση.
Στην περίοδο της Αγγλικής Κατοχής (1815-1864 οι Επτανήσιοι πρωταγωνίστησαν στην Ελληνική Επανάσταση με επικεφαλής τους Κεφαλλονίτες Γεράσιμος Μουσούρης, Ευαγγελής Πανάς, Ανδρέας και Κωνσταντίνος Μεταξάς με την στη μάχη του Λάλα (9-13 Ιουνίου 1821),αλλά και τον Παξινό μπουρλοτιέρη Γ. Ανεμογιάννη.
Μεγάλη συμμετοχή Επτανησίων –ιδιαίτερα Κεφαλλονιτών– στη Φιλική Εταιρεία, μέσω της οποίας στέλνουν χρήματα ή πολεμοφόδια στους επαναστατημένους συμπατριώτες της Στερεάς Ελλάδας και της Πελοποννήσου. Κεφαλλονίτες και Ιθακήσιοι της διασποράς παίρνουν μέρος στην Επανάσταση της Μολδοβλαχίας. Ευρύτερη, πάντως θεωρείται η συμμετοχή των Επτανησίων στις μάχες της Επανάστασης του 1821, γεγονός που δείχνει πως ένιωθαν κομμάτι της σκλαβωμένης Ελλάδας .
Το ριζοσπαστικό κίνημα και οι αγώνες του λαού μας έφεραν το ποθητό αποτέλεσμα της Ένωσης. Σκοπός των ριζοσπαστών ήταν όχι μόνο η Ένωση με την Ελλάδα, οι κοινωνικοί αγώνες  αλλά και ο δημοκρατικός μετασχηματισμός ολόκληρης της Βαλκανικής(πρωταγωνιστής ο Παναγής Πανάς) .
Στις 14 Νοεμβρίου 1863 στο Λονδίνο υπογράφεται η Συνθήκη της Ένωσης  της Επτανήσου με την Ελλάδα  χωρίς την παραμικρή συμμετοχή των Επτανησίων, αλλά και της Ελλάδος . Η Συνθήκη για την Ένωση έδινε τέλος στη βρετανική κατοχή στα Επτάνησα. Η πολυπόθητη αυτή  ημέρα οφείλεται αποκλειστικά  στους αιματηρούς αγώνες των Επτανησίων και ιδίως των Ριζοσπαστών για την Ένωση της Επτανήσου με τη Μητέρα Ελλάδα .
Η απόφαση των Άγγλων να φύγουν από τα Επτάνησα δεν υπήρξε «δωρεά» , όπως θέλουν να υποστηρίξουν αγνοώντας τα πραγματικά ιστορικά στοιχεία. Όπως  προκύπτει από τα Πρακτικά του Βρετανικού Κοινοβουλίου στις αγορεύσεις των Gladstone, Gray, Maguire οι Άγγλοι ήθελαν να εξυπηρετήσουν μετά το επικείμενο άνοιγμα της διώρυγάς του Σουέζ άλλα πιο σημαντικά γεωστρατηγικά τους συμφέροντα(Κύπρος, Κρήτη κλπ.).  Η Βρετανία, ήταν μία δύναμη που δεν ήθελε με κανένα τρόπο μια αλλαγή στο status quo της Ανατολικής Μεσογείου. Ο δρόμος προς τις Ινδίες έπρεπε να παραμείνει πάσει θυσία και αποκλειστικά μια βρετανική υπόθεση. Τα Επτάνησα δεν είχαν πια τον γεωστρατηγικό ρόλο που είχαν στο παρελθόν ,τώρα το  ενδιαφέρον των Άγγλων ήταν η διατήρηση του δρόμου της Ανατολής.
 Το φιλελεύθερο πνεύμα που διαδόθηκε στην Ευρώπη και στα νησιά μας μετά την Γαλλική Επανάστασή και τον Επτανησιακό Διαφωτισμό δημιουργούσε ένα ακατάσχετο Επαναστατικό ρεύμα στην Κεφαλονιά με την εξέγερση του Σταυρού το 1848. και της Σκάλας το επόμενο έτος 1849. Τον Οκτώβριο του 1851 εκτοπίζονται οι Ριζοσπάστες βουλευτές Ηλίας Ζερβός – Ιακωβάτος και Ιωσήφ Μομφεράτος. Ο Αγώνας του λαού των Επτανήσων ήταν ένας αγώνας απελευθερωτικός, ήταν ένας αγώνας για την εθνική δικαίωση, ήταν όμως κι ένας αγώνας για κοινωνική δικαιοσύνη και προκοπή.
Ήρθε η Μεγάλη Μέρα (1864) και Αναστάσιμη στιγμή έφερε την Μάνα Ελλάδα ν ’αγκαλιάσει τα παιδιά της. Πέρασαν 156 χρόνια έκτοτε και τα χρόνια αυτά απέδειξαν ότι οι Επτανήσιοι σαν γνήσιοι Έλληνες πατριώτες μπήκαν πάντα μπροστά στους αγώνες  του Έθνους. Τα χρόνια που πέρασαν ήταν δύσκολα για τον Τόπο. Τα Επτάνησα πάντα την Ελληνική ψυχή τους. Ένα είναι βέβαιο ότι τα Επτάνησα στις 21  Μαΐου γιορτάζουν την Ανάσταση τους.  
  «Πατρίδα σαν τον ήλιο σου Ήλιος αλλού δεν λάμπει»
(Λορέντζος Μαβίλης)
 

ΜΙΑ ΑΠ' ΤΑ ΙΔΙΑ...ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ.

  ΜΙΑ ΑΠ' ΤΑ ΙΔΙΑ...ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ. Περάσαμε την πρώτη δοκιμασία με υπομονή και πόνους, μα τελικά   η μνημονιακή εποχή...