ΕΞΟΜΟΛ0ΓΗΣΗ ΕΝΟΣ ΓΕΡΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ

Παιδια μου
Τώρα που γέρασα και το κορμί μου δεν αντέχει σκέφτηκα να Σας γράψω δυο λόγια:

• Χαρούμενος άνθρωπος είναι αυτός που διαβάζει ποιήματα.

• Πετυχημένος άνθρωπος είναι αυτός που γράφει ποιήματα.

• Ευτυχισμένος άνθρωπος είναι αυτός που ζει με τα ποιήματα.

Τώρα που γέρασα ξέρω καλά πώς:

1.- ΜΟΥ ΛΕΊΠΕΙ Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΏΝ ΣΤΟ ΠΡΟΑΎΛΙΟ
2.- ΜΟΥ ΛΕΊΠΕΙ Η ΜΥΡΩΔΙΆ ΤΗΣ ΑΊΘΟΥΣΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΊΑΣ(Η ΕΥΩΔΙΆ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΊΟΥ ΜΑΣ).
3.-ΜΟΥ ΛΕΊΠΕΤΕ ΕΣΕΊΣ...

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΓΙΑ ΌΣΑ ΜΟΥ ΔΏΣΑΤΕ ΤΌΣΑ ΧΡΟΝΙΆ...ΚΑΙ ΜΕ ΚΆΝΑΤΕ Ν' ΑΝΤΈΞΩ ΕΝΏ ΠΕΙΝΟΎΣΑ ΜΕ ΤΟΝ ΦΤΩΧΙΚΟ ΜΙΣΘΌ ΜΟΥ.
ΛΥΠΆΜΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΌΡΕΣΑ ΝΑ ΣΑΣ ΠΡΟΣΦΈΡΩ ΜΙΑ ΠΙΟ ΌΜΟΡΦΗ ΠΑΤΡΊΔΑ...
Ο ΓΕΡΟ ΔΆΣΚΑΛΟΣ

ΥΓ Οσο υπάρχω θαθελα να επικοινωνω μαζύ Σας παιδια μου.