ΣΠΑΡΤΟ

ΤΟ ΣΠΑΡΤΟ
Στον ουρανό πετάχτηκε ή λάμψη
τού ήλιου πόγερνε στο πέλαγο
τ' αγνάντεμα κράτησε ώρα πολύ
ο κάμπος γιόμισε λουλούδια και μυρωδιές
τής άνοιξης
τα σπάρτα μοσκοβόλησαν
λουλουδιασμένα
καθώς είναι θαρρείς, μπογιάτισαν με νερομπογιές
τήν πλάση,
ή καμπάνα τής Παναγίας βάρεσε τον εσπερινό
κι ή θάλασσα πήρε το σκούρο χρώμα της

Θεέ μου ποτέ μου δεν πεθύμησα πεσσότερο από τώρα να ψάλλω τον
Ύμνο:
«Κύριε εκέκραξα προς Σε εισάκουσαν μου Κύριε»

Αιώνιο μνημόσυνο στη Ποπη τη νόνα μου πού
έφυγε ψάλλοντας σιγανά όπως πάντα το δοξαστικό

τώρα δίπλα δίπλα θα τα λένε με τήν ΗΡΩ

ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΝΥΧΤΑ ΑΓΑΠΕΣ ΜΟΥ


6/6/94 17,45'