28 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 1940
«Μάννα Ελλάδα, δική σου μια σάλπιγγα ηχεί
λες στης Πίνδου μια κόγχη.
Στους λαούς να θυμίζει γεμάτο ψυχή
το τρανό που ξεστόμισες «ΟΧΙ».
Όμως τα αιματοποτισμένα Βορειοηπειρωτικά βουνά, τα καθαγιασμένα Ελληνικά εδάφη έμειναν και πάλι δουλωμένα. Να το παράπονο αυτό από τα σπαρμένα στην μαρτυρική εκείνη Γη ιερά κόκκαλα των πολεμιστών μας, παράπονο που ηχεί μες στα αυτιά μας χωρίς να μπορούμε να του δώσουμε απάντηση και ικανοποίηση.
Περιμένουν όμως:
της Τρεπεσίνας τα έλατα
κι' οι κέδροι του Μοράβα
γέρνουν και πάλι γέρνουν
κοιτώντας το Νοτιά
κάποιους φαντάρους
μήπως ιδούν που Θα ξανάλθουν πάλι»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου